Bahçelerde gonca güller.
Dalında öter bülbüller.
Doğruyu söyleyen diller,
Coşa gelir bizi söyler.
Şeyh Bedrettin Pir Sultan’lar,
Dara gitti nice canlar.
“Enel Hak” diyen ozanlar,
Kul Mevlâ’nın özü söyler.
Pervaneler semah döner.
Kandil yanar benlik söner.
Bir gönüle girmek hüner,
Âşıkların sazı söyler.
Yunus Emre gönüllerde,
Nağme olur hep dillerde.
Yoktur gönlümüzde perde,
Gören gözler düzü söyler.
Hak aşkına ben yanmışım.
Badeler içmiş kanmışım.
Cümle pire inanmışım,
Dilim doğru sözü söyler.
Şah Hüseyn’im Kerbela’da.
Güneş yaslı semalarda;
Hak yoluna canlar feda,
Yaş dökülen gözü söyler.
Evliyalar değil fani.
Kimler geldi göçtü hani?
Deli Boran, Pir Seyrani,
Yürek dağlar sizi söyler.
Şahin oldum uçuyorum.
Dosta kucak açıyorum.
Bu dünyadan göçüyorum,
Yüreğimin közü söyler.
15 / 05 / 2006
Şahin Karaman 3Kayıt Tarihi : 28.1.2021 18:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Karaman 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/28/semah-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!