Bir sürü yığınların içinde
ayrı duruyorum
benim yığıntım ayrı.
Gözümün önünde
sıra sıra pislikler
ayrı benim pisliğim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Biz değil mi bizim kendimize göre her şeyimiz ayrı diğer insanlarında ayrı hepsi ayrı ama aslında hepsi aynı ama onlara ayrı yapan bizim nereden baktığımız ne anladığımız ne bildiğimiz ne gördüğümüz, bizler ayrıyız, çok uzattım yeter...
Kutluyorum hocam çok güzeldi şiir.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta