Ne dünyanın içine oturduğumu
ne seni düşündüğümü
ne çaresizliğimi
ne her geçen gün eridiğimi
ne de ondan başkasını sevmediğimi
yadsıyamazsınız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta