"Sen orda yoksun" diyordu sanatçı
Sen hiç olmadın oysaki
Hiçliğin ile öyle bir boğdun ki beni
Yok yere mahvettin benliğimi
Zarafet akar her birinden
Asalettir onu var eden
Nazenin dolu hayat
Yaşamda zorunluluktu cihat
Nevin güzeli her biri, güneş ne ki?
Bir gece basar seni ansızın duygular
Kendi benliğinde seni yakalar
Sıkılı görünmez eller boğazında
Yavaş yavaş ölene kadar
Sen bile fark etmeden seni boğar
İnsan ne zaman ölür?
Ecel kapıyı çalıp herkes onu unutunca mı?
Yoksa dünyadan göçüp gidince mi?
Sahi her insan yaşar mı bu hayatı?
Yoksa yaşayan ölüler de var mı?
Sanat eseri sonuçta
Nasıl sıkılabilirim ona bakarken?
Asıl ben canını sıkmayayım mı?
Onu biraz daha izliyim derken
Ruhumdur benim sanat
Bazen vursa da yalnızlık senle
Her şey güzel, keşke kalsan hep benle
Sensiz olmaz, gitmez bu işler de
Haydi gel, gidelim hep biz senle
Haksızlıktır siyaha yapılan
Beyaz değildir hep iyi olan
Sahi nasıl oldu tüm bu olanlar
Karadır belki güzel olan
Kimdir beyazın iyi olduğunu söyleyen
Kötülük her zaman karadır diyen
Değdi mi kalbimi kırdığına?
Ortalığı yıkıp dağıtmaya
Yine yapayalnızım o boşlukta
Söyleyemiyorum ama lütfen yapma
Suçum yok ki oturuyordum sadece orda
Görmek istemiyor musun beni yoksa
Sözler ve davranışlar
Söyle hangisi daha ağır basar
Kalbim ağrıyor ama zihnim seni istemiyor
Ve biliyor musun mantık benliğimi ele geçiriyor
Ah şu insanlar, pek te insafsızlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!