Sema Uçar Şiirleri - Şair Sema Uçar

İlk girdiğimde oda karanlıktı,
Kendi isteğimle gelmiş olmama rağmen,
İçimde bir an önce arkama bakmadan çıkıp gitme isteği vardı,
Hiç tanışmadığım bir içgüdüm beni buna zorluyordu,
Direnmekten yorgun düştüğüm bir anda odaya geldi,
İlk kez bu büyük güç karşısında ayakta duruyordum,

İç bükey derin bir karanlığım var benim,
Seninse anlamsız tepelerin
Her yaşı takdirle bitirmişsin,
Bense yerle bitişik,çırpınmışım bilmeden,
Bilmeden diyorum çünkü sana kadar
Kendimi dev görürdüm,

Düştüm,
Her hangi bir boyutta,

Düştüm,
Senin güzel dünyana,

Her şarkı, her şiir derler ya,
Geç bunları,
Her dükkân tabelasında,
Her kitap ayıracında,
Ve her aynaya bakışımda
Seni görüyorum…

Öyle sev ki beni
Güneşi söndür kamaşmasın gözlerim,
Yağmuru kurut, ıslanmasın saçlarım,
Rüzgarı dindir, üşümesin sevdiklerim,
ve
Geceyi yak, hiç kapanmasın gözlerim.

Yarın yalnızlığımla evleniyorum,
Arkadaşlar arası bir yemek
Sınırsız düş, limitsiz yerli hayal,
Yarın evleniyorum yalnızlığımla,

Tutku telefon etti gelemeyecekmiş,

Asal sayı olmak istedim,
Kendimden ve senden başka bir şeye bölünemeyen,
Sen “1” din, ben... “kendim”
Şimdi, tam hayal ettiğim gibiyim,
Ben tam “kendim”, sen tam “1”
Seni “kendim” gibi seviyorum,

Bal damlar gözlerimden,
Bir gelsen, bal damlar,
Tanıyorum seni,
Ben kadarsın...
Hiç tanışmadığım,
Yüzünü görmediğim

Ey hırsız

Gülmüyor dizeler artık görmüyor musun,
Damarlarımdan birkaç nefes gitti,
Soluğum kesildi,
O bambaşka bir sayfada bağlanmış, tutsak

PERVANE

Koyu mavi bir köşem olsa,

Derin sessizliği duysam,