Sema Nur Ok 2 Şiirleri - Şair Sema Nur Ok 2

Her insan bir parça bırakır giderken
Yani gittiklerini sanarlarken.
Çünkü tam anlamıyla gidemezler.
O parça kalandadır,gidemeyendedir.
Gideni hatırlatır,Yara izi gibi bir şeydir işte.
Geçmez hiç,alışırsınız bir süre sonra.

Özlersin ya...
Hemde nasıl özlersin
Biraz kırgın belki,biraz üzgün
Belki birazda pişmanlıkla özlersin...

Sen yeter ki mutlu ol,

Gittin, nasıl olduysa sadece izleyebildim gidişini.
Kendimi avutmalarımdan ziyade,
Avuçlarımı açıp bana kalan arayışlarım acıttı en çok.
Üzülmedim,parçalandım biraz.
Eksildim sanki,ezildim bu yükün altında.

Ayrılır siyah beyazdan,
Yıldızlar geceden,
Tuzundan deniz,
kan,damarından...

Ayrılırız canımın içi,

Sen şimdi gittin ya,git...
Nasılsa koymuşsun kafana.
Kim bilir ne kadar oldu kafanda bitireli beni?
Aklından neler geçti,neler düşündün bilmiyorum.
Ama vardır senin bir bildiğin.

Belki tanısaydın beni severdin.
Hatta belki çantamda kalem arayıp bulamadığım zamanlar bana kalem uzatıverirdin.
Çok severim birşey yazmam gerektiğinde kalem uzatılmasını.
Çiçek verilmesi gibi bir şeydir benim için.
Heyecanlanırım,sesim titrer,ne diyeceğimi bilemem.

Bunu hiç bilmediğim bir sokakta,acısını tarif edemediğim göz yaşlarımı dökerken yazıyorum sana!
Senin yokluğun değil,bana öyle bakman acıtıyor şu yüreğimi.
Zaten hiç gelmemiştin ki,
Yokluğun nasıl acıtabilir ki?

Peki hiç gelmemişken,varlığını kabul edip yokluğunu yaşarken

Ben bu gece seni terkediyorum.
Senin hiç haberin olmayan bir ayrılık olacak bu.
Kırıp dökmeden,saçıp savurmadan sessizce gideceğim.
Hoşçakal. Daha fazla zorlamanın bir anlamı yok,sende biliyorsun.

Zoraki günaydınlar,samimiyetsiz iyi gecelerimiz bile kalmadı.

Sevmek...
Önce niteliği olacak sevginin.
Nedenini, niçinini bileceksin.
Onu sorduklarında kekelemeyeceksin.
Sayfalarca, hatta kitapları dolduracak kadar anlatacaksın.
Sadece hangi rengi,yemeği veya kitabı sevdiğini bilmekle kalmayacaksın.

Sonra sen geldin.
Mevsimlerin dörtten fazla olduğunu öğrendim.
Günleri saymayı öğrendim, ellerini tutmak için.
Şarkılara takılı kalmayı,insanlara dikkat etmeyip,
İlk önce seni,sonra seni,
en son olarakta yine seni düşünmeyi öğrendim.