Sema'nın Destanı Şiiri - Osman Kibar

Düğününe bir ay kala canına kıyan
Ağaköylü Sema Özkan’ın destanıdır
13. 05. 2002
Adıma Sema Özkan derler
İşitin destânımı ey yârenler
Yeni açmış bir gül ağacı idim
Anamın babamın baştâcı idim
Daha beş aylık nişanlıydım
Güzelliğimle anlı şanlıydım
Allah’tan dön emri gelince
Düşünceye daldım ince ince
Bana o gün garip bir hal oldu
Aydınlık dünyam zevâl buldu
Ben böyle bir ölüm dilemedim
Niye böyle ettim hiç bilemedim
Derdimi kimselere diyemedim
Bembeyaz gelinliği giyemedim
Bir ay sonra düğünüm olacaktı
Evim barkım sevinçle dolacaktı
Önce kardaşım koşmuş yanıma
Ağlamışlar uçup giden canıma
Şimdi nişanlımı yalnız bıraktım
Ölüm adlı bir yolculuğa çıktım
Düğüne deyip ölüme geldiniz
Cenazemi düğün alayı bildiniz
Çeyizlerim sevenlerimin olsun
Onların çeyizi gülşenim olsun
Âh benim al oyalı çênberlerim
Tebârekeli Yâsinli ezberlerim
Ardımdan çok ağlama hiç ana
Bir hatim indiriver garip kızına
Anam der niye yaptın a kızım
Derdin neydi a kınalı kuzum
Şimdi senin adını nasıl anayım
Nişanlık resmine bakıp yanayım
Tabutum örtüsü duvağım oldu
Kabir başı da son durağım oldu
Bakın bana kuşlar bile ağlıyor
Yanık yanık ötüp yürek dağlıyor
Sizi üzmek değildi asla niyetim
Yoktur hiçbirinizden şikayetim
Hep alıp düzmüşlerdi her şeyimi
Hem altınlarımı hem bileziğimi
Babam bir dediğimi iki etmedi
Ama ömrüm düğünüme yetmedi
Kalmamıştı düğün için eksiğim
Güzel bir gelin olmaktı dileğim
Benim biricik anamın adı Fikriye
Cenazemi yetiştiriverin ikindiye
Bitanecik babamın adı Muhittin
Der âh be kızım nerelere gittin
Bir kardaşım Fatme öbürü Veysel
Şimdi hepsinin gözyaşı oldu sel
Dedem de Veysel’dir ninem Ayşe
Düştüler ayrılık adında bir ateşe
Bir melek geldi af müjdesi verdi
Sen de affedilenlerdensin dedi
Komşular ben âhiret yolcusuyum
Fatma Anamızın da komşusuyum
Toprağım üstüne bir gül dikiniz
Bana olan hakkınızı helal ediniz
Bir dua gönderin garip Sema’ya
Yâsin okuyup deyiverin el-fâtiha