SEMA
Bir kadın tanıdım ağlıyordu
Kucağında çocuğu, başını tutamıyordu
Gözünden sel gibi yaş akıyordu
Çocuğu SEMA hastası, ne olur diye yalvarıyordu
İlaçları çok pahalı alamıyorum
İki dönem ilaçlarını kullandım
Üçüncü dönemi ilaçlarını kullanmasam
Çocuğum kucağımda ölecek diye feryat ediyordu
Başvurmadığım yer kalmadı
Sağlık bakanlığının önüne
Çocuğum kucağımda gittim
Yüzüme bakan olmadı
Dudaklarını büze, büze
Boğulacak gibi ağlıyordu
Polisler müdahale etti
Umutlarım biti artık
Çocuğum kucağımda ölecek
Umutlar tükenmez,
Bir hayırsever bekliyordu
H.A
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!