Tükenen yıllarımın içinde kayboluyorum.Penceremde açan çiçek,gökyüzündeki güneş ne de güzel oysa...
Sevdiğim hadi gelsene
Yamalı yüreğimin kanaması dursun
İçimi ısıtan güneş buzlarımı eritsin
Sevdiğim hadi gelsene
Saniyeler geçmiyor
Doğduğum gün
Ölümü bekliyorum umarsızca
Kolumda heybem
İçinde sorular
Hayat ilerliyor kanatırcasına
Beni sormuşsun dostlara
Nasıl demişsin bıraktıklarına
Bildiğin gibiyim işte
Yalnız ve tek başıma
Kapı karşımda
Bir gelişin aklımda
Hayatı derinden yaşıyorum. Oysa kalbimdeki sevginin tüm hücreleri öldü. Ne zaman susturdum yüreğimin sesini hatırlamıyorum bile. Bir dağın zirvesinde sonsuzluğa bakıyorum öylece. Rüzgar saçlarımı dağıtıyor aldırmıyorum. İçimdeki kuş kanat çırpıyor sanki delice. Sarılıyorum kendime sarılıyorum. Gözlerimi kapatıyorum. Karanlık,karanlık değil içimdeki karanlık korkutuyor beni. Aslında ona da aldırmıyorum. Kaybedenlerin cesaretiyle ölmek istiyorum. Hissettirmeden kimseyle dertleşmeden. Bu kaçıncı korkuyla uyanışım.Yüreğim acıyor. Ağlamak istemiyorum. Yastığım sert yorganım ısıtmıyor. Karanlık yoruyor artık beni dipteyim en derinde. Titriyorum. Boğuluyorum. Ağlamak istemiyorum. Ağlıyorum. Hiçbirşey umrumda değil. Farkedilmiyorum ve de farketmiyorum. O kadar yorgunum ki hiçbirşey düşünmek istemiyorum. Mutlu değilim,huzurlu değilim. Ben ben değilim yok ettim kendimi. Gömdüm bir sayfaya.
Sonu başı belli olmayan hayat
Gözyaşları içinde kuruyan ömürde
Birde bakmışım ki
Tahammülüm kalmamış artık yaşamaya
Sevgisiz başlayan günlerin
Hayata tutunabilmek değil
Hükmetmektir yaşamak
Çiçeklerle konuşup
Çimenlerde uzanmak
Gözleri ufka dikip
Doyasıya nefes almak
Dün gece bir rüya gördüm
Yanlış adreslerdeydik
Çaresizdik
Geçmiş geçmemişti gelecek ise gelmiyordu
Yanlış adreslerdeydik ya
Zaman durmuştu
İstemiyordum yine hüzün
Çektiğim acı yeterdi bana
O yağmurlu günlerde
Alışmıştım sensizliğe
Nereden çıktın karşıma
çok başarılı.tabiki ondanda öte, hiç şüphe yokki temiz bir ruhun yansıması.umarım hep mutlu şiirleri yazacağı bir ömür sürer.