Ne söylesem boş,
Dinleyen yok.
Sadece,
Akıl veren çok.
Bir girdabın içinde dedikodu,
Yanan menfaat odu,
Sönmek bilmiyor.
Kendi penceresi açık,
İnsanların.
Her şey oradan güzel.
Sayısalı bırakmışlar,
Hep sözel.
O pencereden bakıyorlar
Dünyaya.
Çıkabilseydim semaya,
Bir gülücük atardım,
Güneşe, aya.
Sema,
Benim can dostum,
Sırdaşım.
Sonsuzluk pencerem,
Sensiz hayata bakıp gülemem…
22/4/2011
Hüseyin Sönmez
Kayıt Tarihi : 26.4.2011 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!