Şem!
Şem!
Şem!
Sensin benim hakiki neşem.
Sensin beni bu yurttan kovup,
Başka yerlere mesken eden.
Görgüsüz selamları boynuma yük eden.
Hayaliyle sarhoş,
Gözleriyle mest eden.
Şem!
Sen ki benim en acılı uykum.
Şem!
Sensizken eriyen sensin,
Yanan benim.
Lüzuma gerek bırakmadan,
Beni benden eden,
Rotasız kalmış rüzgarı kendine çeviren.
Şem!
Sensin benim en büyük bilmecem.
Zeynep İrem AkyazıKayıt Tarihi : 3.2.2024 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)