Selvi Boylu Şiir Şiiri - Dursun Özden 3

selvi boylu şiir

ey! zalim insanoğlu, durma öyle hür el; bağır bağır ve o her çığlık, bin el
delice aşk kalp kırıklığı, o sevgi paylaşıldıkça büyür, kalk ayağa ve dikel

haydi! dünyalı, öksüz filistinli çocuklar, mazlumlar için, dayanışmaya gel
o yitik çocuklar öldü-birer birer, analar ağlıyordu, kanayan gözyaşları sel

bulutlar yağdı, kuru çaylar çağlar oldu, süvarisiz at yelesinde esti karayel
bak hele can, ateş düştü yüreğe, insan ormanı yandı, gönül dağı-başı kel

seyreyleme öyle-bakar kör, susma-yarın sıra sende-o barış dağı verdi bel
ölüm tuzakları, kuşatılmış dünya, ozan tutsak, çevremiz mayın, dikenli tel

ve cengiz, aytmatov olalı; böyle bir kolektif zülüm görmedi, bu nasıl ecel?
o selvi boylu-al yazmalı gelin-zincirleri kopan gülsarı, sende bu dansa gel

dursun özden