Selvi Ağaçları Şiiri - İsmet Zeren

Her halukar da
Mezarımız da selvi ağaçları uzamalı bir gün
Ekmeğimize soğanı katık etsek de ömür boyunca
Taş taşısak da
Toprak taşısak da
Şimdi sırtımızda
Umut hiç uğramamış olsada gönül yolumuza
Hep savaş görse kan görse
Ölüm görsede gözlerimiz
Ufuklarımız hep bulut olsa
Hiç bilmesek mavi denizleri
Tatmasak o çocuk masumu sevinçleri
Mutlaka
Hiç olmasa
Ama mutlaka
Mezarımızda selvi ağaçları uzamalı bir gün
Sırt üstü uzandığımızda
O selviyi seyrederken belki
Unuturuz taş yediğimiz günleri
Unuturuz ak yerine siyah açan gülleri
Tatlanır belki
Tuz kokan cesetler fikrimizde
Ve ağu kokan kelimeler dilimizde
Hiç biri olmasa bile
Selvi ağaçlarının gölgesinde
Ruhumuz acılarla yanmaz belki