Selo Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Selo, sen ne anlatıyorsun bu bayanlara
Dükkandan kim çıkarsa, ağzı kulaklarında
Çaylar, kahveler, ekleniyor sigaralar uç uca
Selo, aman ha gitmesin yengemin kulağına

Yengem duyarsa, soluğu kuyumcuda alırsın
Bırak tavuğu çorbayı, suyu bile bulamazsın
Akşam evde, işten gelmiş ayağına yatarsın
Selo aman ha gitmesin yengemin kulağına

Eski bir arkadaşın geldi, pas vermedi dedi
Hayrola selo,yoksa fiziği çok mu değişmişti
Arkadaşlıklar iyi günde kötü günde değil miydi
Selo, aman ha gitmesin yengemin kulağına

Recep ustayla Hamdi usta, seni işletmemiş miydi
Bedestende fırgam fırgam gezdirmemiş miydi
Milleti gülmekten kırıp geçirmemiş miydi
Selo, aman ha yengemin gitmesin kulağına

Selo, canından daha kıymetli sanki ne var
Kalpten gitmene sebep oluyordu, o ahular
Musallaya konduğun zaman, inan ki uğramazlar
Selo, aman ha gitmesin yengemin kulağına

Sen değimliydin, silah çekilince tir tir titreyen
Ramak kala faciayı, kıl payı engelleyen
Özelleri gelince komşuları dahi gözü görmeyen
Selo, aman ha gitmesin yengemin kulağına

Yine özeller var selo, bize surat asarsın
Şunu unutma, sel gidince kumuyla kalırsın
Korkuyorum selo, sen ahirette çok yanarsın
Selo, aman ha yengemin gitmesin kulağına

Şiir değil, sana kitap yazmak lazım aslında
Aksilik ya, yengemin eline geçerde okursa
Kilit vurur kapıya, tozun kalmaz buralarda
Selo, aman ha gitmesin yengemin kulağına

Yaş kemale erdi selo, bitti damadan girme günleri
Bedava iş yapmaktan, ödeyemedin vergileri
Şaka bir yana,sen olmasan, kim güldürür handakileri
Selo,korkma bizden laf çıkmaz, gitmez yengemin kulağına