Veliler piri Selman Farisi,
Hakka ulaşmaya çalışan birisi.
Bir Mecisiydi, ateşe tapardı;
Gerçeği bulmak için hep arardı.
Bir gün bir kiliseyle karşılaştı,
Ateşe tapmaktan uzaklaştı.
Aradı daim Hakk’ı bulmak için,
Zamanın peygamberine varmak için.
Uğrunda köle oldu, O’nu buldu;
Sığındı gölgesine rahat oldu.
Derin hendek kazdırdı Medine’ye,
Yenilgiyi tattırdı Cahiliye’ye.
.
Nebi, O’nu ehlibeyt’ten saydı;
O,ümmetin gönlüne sevgi yaydı.
Çıkan her savaşa katılırdı,
Gözü pekti, ön safa atılırdı.
Peygamber severdi, Ashap severdi;
Selman, kahraman, imanlı bir erdi.
Gerçeği bulup yaşayan er kişi,
Ahrette alır en güzel bahşişi.
Kayıt Tarihi : 6.7.2013 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Yaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/06/selmanii-farisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!