Medâyin'de bir ateş yanardı, söndü Hak'la,
Selmân'ın gönlüne düştü sırlı tohum, toprakla.
Ateşperest iken, Hak demirci dövdü canını,
Muhammed nârına, Ali mihmanına sundu yolunu.
Köle beden, Sultân-ı Îrfan oldu bir demde,
Ehl-i Beyt'in sırrı, onda gizli bir yemde.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta