Işıklarını kararttı kalbim,
Aklım iplerini saldı.
Kulaklarım tencere tava çaldı.
Hüzünlü bir ıslık patlattı dudaklarım.
Ellerim gözlerime destek,
durmadan alkışladı...
Çarptım hüzünlerimi birbirine,
Bölündü gözyaşlarım..
Sonra..
Oturup topladım yere yapışan
Bol şekerli gülüşlerimi...
Senli günlerimi çıkardım içlerinden.
Demleniyor gecenin gölgesinde sükunet uyurken ihanet ayak ucunda!
Uyumak istiyorum bu gece uyumak! ...sukunetin koynunda..
içimde alevlenirken yalanların..
açılacak ihanetin gözleri o anda
Evet; ihanet! ! ihanet edeceğim varlığına...!
Önce hüzünlü bir şarkı dinleyeceğim
Aylardan balayım,
Günlerden canımcicimtesiydi.
Bu bir intihar saldırısıydı.. Gözlerime,
Kulaklarıma, ellerime vurdular..
Ve kalbime..
Çok kanyaşı döktü gözlerim..
İncitilebilinir yanlarımı sevenler,
inciterek gittiler..
aslında hep ben gittim.. bu cümleyi söylemek okşuyor aklımın kalbine giden damarlarını..
Nedeni çok basit! bilirsiniz işte çocukların mahalle kavgalarını..
her kavganın ardından eve yüzleri dağılmış bir şekilde geldiklerinde anlatırlar tek tek olanları
nasıl kavga etiklerini
Acılarımı bir top çiçek yapıp sunacağım sana
Ilık gözyaşlarını dökeceksin seherlerde...
Kimseler görmeden ağladığını
Ve en kızgın demirlerle hücrelerine dek bağlandığını..
Bir de ben düğümleneceğim sana! Bırakmayacağım inadına...
Tanınmazdı gözyaşlarım...
Gecenin sağır karanlığına bir mızrak gibi saplanıp kalmasa..belkide öylece kalırdı.
Çoğu zaman dolup dolup taşacağım tutardı.
Ağlamazdım.
Ağlayamazdım..
Nice acılar nasır tutardı yüreğimde...
Geçenlerde aşırı dozda keder bulunmuş damarlarımda..
müdahale edilmeseymiş şayet, acıdan kalbim duracakmış
son anda
Biraz sevinç enjekte etmişler,
bir taç takmışlar başıma;
- sen bir prensessin ne istersen dileyebilirsin demişler bana
SİZ BEYLER!
Afedersiniz..
Aklınız nerede?
Nerede çalışıyor kalbiniz?
Sevgiyle bakan gözleri soyup giydirirsiniz
Sonra buna aşk dersiniz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!