Selluluz Şiiri - Nurani

Bir ayak sesi geliyor
Hizli hem çabuk oliyor
Benim ile işi var
Ama
Konuşmiyor
Durmiyor
Hareketinde coşu var
San ki onun suçu var
Agzimi açdim konuşam
Dedi sus
Konuşmaya zaman yok
Tanri yolladi beni
Götürmeye buradan seni
Konuşmaya vaktin yok
Hoşlaşmaya zaman yok
Nefes sonladi şimdi
Canin elimde oldu
Gitmek sana zor oldu
yetkisiz yol oldu
Beraber gitti onlar
Dünya kaldi burada
Hiç bir şey olmadik gibi
Bir adam ölmedik gibi
Işler hepsi yolunda
Adamlar vardi onda
San ki dünya bilmemiş
Bir adam can vermemiş
Çünki biz selluluz
Insanin selluluyiz
Insan ölse
o zaman
Kiyamet onda gopar