Selluka Şiiri - Metin Egeli

SELLUKA

Ah Selluka’m
Her bahar
Nasıl da açarsın çiçeklerini
Yukarı, hep gökyüzünedir
Vakurla tırmanışın…
Sonbaharda açtın bu kez
Kokunu bana verdin,
Dalların ayyukta.
Okyanus gibidir bakışın
Gözlerinden bir yelkenli geçer,
Ardında yunusların koşuşturması.
Renginden huzur ister sevişlerim
Uzandım taç yaprağındaki
Aşk ilmeğine…

Sararmış sayfalarım elimde,
Kırıktır kalemim,
Hayalim sen,
Şiirlerim yine sensin.
Gel haydi, bir masal ol,
Girelim içine,
İki küçük çocuk olalım
Bir elimde uçurtmanın ipi
Diğerinde senin elin,
Yine yeniden bu bahar da,
Yeşile, sarılara bürünelim,
İçtiğin maviyi akıt içime.

Ah Selluka’m ah...
Ruhumun asi gülüşü,
Rüyalarımın sessiz çığlığı.
Haydi, aç bu baharda da,
Korkmadan aç,
Uzan yine gökyüzüme,
Ne varsa geride kalan,
Bir anda yok et kokunla,
Başlasın hayat…

Metin Egeli