Yağmurlar yağarken coştu dereler
Boz bulanık akan seller gibiyim
Senden kaldı bu dert bu harabeler
Kendi öz hanemde eller gibiyim
Yine bahar geldi bulandı havam
Kimi sarhoş dedi kimisi avam
Al bu canı yarab,al sıram savam
Savrulup durmayan yeller gibiyim
Ağlayıp sızlamak yazmak hiç oldu
Bir çaldı telefon bin bir suç oldu
Bekletme bırak git gayrı geç oldu
Mızraptan titreyen teller gibiyim
Suç sende değil ki belki kaderden
Hal kalmadı bende dertten kederden
Dilimden dökülen bu namelerden
Kökünden sökülmüş dallar gibiyim
Param parça belki kırık döküğüm
Bir zavallı gibi boynu büküğüm
Hasretin kapatmaz yırtık söküğüm
Asfaltı bozulmuş yollar gibiyim
28.04.2003 PAZARTESİ
Bekir AlimKayıt Tarihi : 4.7.2007 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!