Seninle birlikte
Tüm hisler anlamını yitirdi sevgilim
Aşk ve mutluluk doğdu ufkumda
Seninle birlikte
Sevgiyi, acıyı, kıskançlığı öğrendim
Hep kötü anlarımda gelirdin Hızır misali…
Karanlıklarım aydınlıklara döner…
İçimdeki siyahlar griye çalmaya başlar….
Sonraysa maviyi öğretirdin bana….
Mavi düşleri….
Yine karanlık çöküyor etrafa
Hayalin birazdan kapımı çalar
Her akşam böyle yapar
Bazen aralık duran kapıdan içeriye
Süzlür bir hayalet gibi..
dipsiz bir kuyuda,
derin bir okyanusta,
uçsuz bucaksız bir çölde...
evde yatağında uyurken huzur içinde...
ama nerede olursan ol...
ölüm seni gelir ve bulur..
Uzaklardan gelen sesinle
Yakınımda buldum seni
Ve sesinin derinliklerinde
Gözlerinin denizini gördüm
Geçmişin mutluluğunu yaşadım
Ben hep güneşlere inanırdım eskiden..
O güneş ki ışınlarıyla etrafındakilere hayat dağıtır...
Her yeni doğan günde,
Günebakanlar selamlardı onu tutkuyla…
Aşıktı günebakan güneşe..
İnsanlar, insanlar, insanlar..
O insanlar ki, en sevdiğim
O insanlar ki, en değer verdiğim
En kıyamadığım
Beni en yaralayan.
Ayaklarımın altında deniz…
Ben uçurumun kenarındayım…
Bir adım atsam…
Sonsuz boşlukta kalacağım…
Ve bedenim bir beton kütlesi gibi denize düşerken…
Çok insanın gözlerinde gördüm ölümü..
Yanıbaşımda bekledi Azrail çoğu zaman..
Gelir bir bir toplardı ruhları sanki bazen….
Sonbahardaki yaprak dökümü gibi
Dayanılmaz olurdu günler…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!