Dalından kendini koparmış
Bir elma Hz. Adem'de,
Düğüm düğüm hislerle,
Belki vazgeçişlerle,
Adem elmas'ı,
Nedir bunun manası,
Karakteri suda yıkanmış pamuk şeker,
Ne bu senden çektiğim artık yeter,
Sen yalnız bu kalbe verdin bozuk şeker,
Ve bu kalbe verdin umulmaz keder...
Aşkınla bilirdin olduğumu derbeder,
Varlığımın anlamını bulamaması,
Izdırap içinde bırakıyor beni,
Devriliyor ruhum,
Devriliyor ruhum kederlere,
Haber saldım umutlarla kederlere,
Yıkılan ne içerde,
Saygısızlıkları görme hoş,
Yenisi olur daim affettikçe,
Kul bozulur hoş gördükçe,
Hatanın bedeli ödenmedikçe...
Öfke lazımdır bize,
Yoksa gönlümüzde gözyaşı tufanı
Uzak coğrafyalar diyorum,
Uzak coğrafyalar,
Bilmediğimiz unutulmuş kederli coğrafyalar,
Gözyaşı,kan ve hüzünle dolmuş yaralı,
Doğu Türkistan,Kudüs,Yemen,
Arakan, Bangladeş,Suriye,...
Varlığımızla biriz,
Her daim seninleyiz,
Kalplerimiz acılardan bir iz,
Üzüldüğünde bir evinde biz,
Verse can her birimiz,
Bir olur bin diriliriz,
Benim insanım Resul abi,
Yangın çıkar dağıtmak için simitlerini,
Gelir uzaklardan,
Benim insanım yüreğini açar bırakmaz kardeşini,
Deprem olur gider yardıma,
Gönderir yüreğini yükleyerek desteğini,
Şeker bozuktu
Belki başkasıydı artık
Aldanmışız hiç olmayan sevgisine
Hayatımızdan çıkardık
Büyüdükçe anladık
Bir acı kahve
Acım şekle bürünür,
Gözyaşlarımın kederli türküsüyle,
İmzalayarak ruhum her kederini,
Savruluyor gerçeklerin acıklı bestesine,
Çıkmaz sokaklarda bekliyor hayaller,
Bir gün gerçek olmayı umarak,
Aşk kör bir devrimdi,
Sevgisizliğine verdiğim,
İsyanıydı haykırışlarım,
Duymadın,
Yüreğinle dudaklarım arasında
Uslanmaz mesafelerdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!