Beklemek ne zor gelir insana
Eğer sonunda umulan yoksa
Hiç geçmediğin yollardan
Hiç kokmadığın kokularla
Kendine tutsaklığından
Kurtul artık
Nedensizce niyetlenirsin cevaplamaya
Kaç boyut bu dünya
Ve sen neden üç boyuttan ibaretsin
Daha fazlası varsa
Anlamlandıramadan kelimeleri
Bir araya getirme hevesiyle
Bize güvendiniz her biriniz
Ey Orhan, Ey Nazım, Ey Cahit
Bizim yaptığımız ne ki
Kurulu bir düzende
Yerleşik bireyleriz
Kalaşnikoflara bile
Sözlerimin açığında batmış ümitlerim
Bana git diyen sen değilsen
Neden yanında değilim
Gözlerimin karanlığına doğar tüm güneşler
Eririm sıcakta
Aydınlık bana göre değil
Yaşam bir tüy kadar hafif
Bir balyoz kadar ağır
Geçtiği anlaşılmaz
Geçerken uğraştırır
Uyanırsın her şey farklı
Ne köşedeki bakkal yerinde
Geçen zamana bak da bir düşün
Kendi kendine örülmedi bu kördüğüm
Bu değil ki son kâbus gördüğün
Belki bir düzendi inatla sövdüğün
Ya bu düzene başkaldıracaksın
Ya da sessizce olanlara bakacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!