Asırlardır üstüne;
Şiir, roman yazılan bu şehir.
Tanıdık,tanımadık ağızlarda
Bir söz gezer;
Hep merak ederim, niçin?
''Bir tutkudur İstanbul, vazgeçilmez;
Bir kız vardı;
Bilmezdi kimse,
Ne adını
Ne de yaşını...
Mahallede herkes;
Onu tanır ve belkide
Kuyular vardı dağ başlarında.
Hatta, ipi kovası da vardı.
Yalnızlardı da;
Zamanında bir avuç suları da vardı.
Dili damağı ıslatanda,
Hal hatır sorana ikramda.
Burnumda tanıdık bir koku.
Toprak mı desem, yağmur mu?
Çiğ mi, deniz mi, dağ mı, rüzgar mı?
Yoksa nane mi hanımeli mi?
Yaprağı sıyrılmış, ıslak bir dal mı?
Evet, bu sayamadığım binbir aroma tadı.
Garip, nedensiz
Hoyrat ve çocukca bir sevinç,
Zaman zaman içimde
Hayata dair.
İçimi ısıtıyor o zaman hayat.
Kalıplaşmış hüznü,
Beni ben yapan,
İçimdeki ben.
Hele bir elver yine,
Çıkayım, şu düştüğüm çukurdan.
Kuruntularım, takıntılarım
Fesatlıklarım, düş kırıklıklarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!