Selimiye Yurdu Şiiri - Ali Cihangir

Edirne dediler geldik buraya,
Selimiye diye düştük bir yurda,
Okulu aradık, sorduk her yerde,
Bileni görmedik şu Edirne’de

Yurdu sorarsanız sanki harabe,
Fareler koşuyor hep deliklere,
Kapı, pencereler inanın hurda,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Birinci bloktur bizim evimiz,
Bakımsız, harabe inan yerimiz,
Duvarlar boyasız, kapı kilitsiz,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Yağmur hiç durmadan hergün yağıyor,
Tavandan odaya sular damlıyor,
Ranzaların nemi hiç kurumuyor,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Sıcak su gelecek diye sevindik,
Banyonun önünde sıraya girdik,
Gece onbireçe suyu bekledik,
Sular nasıl gelsin borular delik,

Gece onbirde de az bir su geldi,
Oniki olmadan hemen kesildi,
Saçımız banyoda sabunlu kaldı,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Çamaşır yıkarken sular kesilir,
Soğuk sular ile devam edilir,
Bu rezillik inan bizi bitirir,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Kantine gitmezsen vakit geçmiyor,
Gidersen de kafan, beynin patlıyor,
Arkadaşlık, dostluk hiç bilinmiyor,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Yemekler bir tuhaf, ekmekler bayat,
Suları kokuyor, içmek marifet,
Fiyatları ise zaten rezalet,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Telefon yerinde sıra bulunmaz,
Ayakta durmaktan dermanın kalmaz,
Jetonları ise yurtta satılmaz,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Yolları çamurdur hiç yürünmüyor,
Ayakkabılarda boya tutmuyor,
Çorapların yaşı hiç kurumuyor,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Okula gitmesi başka bir bela,
Otobüs beklemek zaten çok fena,
Biletin olmazsan kalırsın yaya,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Dolmuşa binersen para dayanmaz
Otobüslerdeyse hiç yer bulunmaz,
Okullar uzaktır yayan gidilmez,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Bazı erkeklerde küpe takıyor,
Saçını uzatıp belik örüyor,
Kendini modern gençlik sanıyor,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Kızlara batkımda çoğu havalı,
Kendini beğenmiş maymun suratlı,
Cilveyle naza da pek meraklı,
Nerden düştük dostlar böyle bir yurda?

Osman’a kalırsa “gidelim” diyor,
“Burada yaşanmaz bu şartla” diyor,
“Hemen memlekete dönelim” diyor,
Ne dersiniz dostlar siz bu Osman’a?

İsmini sorarsanız; Ali Cihangir,
Lakabım ise de; Garip Ali’dir,
Benim memleketim Osmaniye’dir,
Nerden geldim dostlar, şu Edirne’ye?

10,10,1991/Edirne