Herkes düşmüş nefsin peşine
Minnet için gezer dört köşe
Uymaz ise satar eşe, dosta
Nasıl sevileceksin bu fani dünyada
Güzelin peşinden koşan çok olur
Yari methederken yardan oldum
Sen gül idin ben ise dalıydım
Baharı görmeden kırıldım,soldum
Hangi hazanın eli değdi de böyle oldun?
Bir bakıştı bana yeten şu okyanusta
Gönül tellerini titreten bir güzel için
Aşıkların diyarında mesken eyledim
En güzel nağmeleri öğrenmek için
Gonca gül bahçelerinde bülbül eyledim
Aşkın narını yandıran ahu gözler için
Kim, nerede, ne yapıyor
Herkes kendi derdine yanıyor
Hele bir ağzını açmaya bak
Sendeki dert sana derman oluyor
Derdim var diye kederlenme
Güneşi arardım gözlerinde
Bakakalırdım uzağında
Hayatın her tuzağında
Kaçar sana gelirdim
Karanlık gece sesinde
Sende kaldı yüreğim, bakışlarım, sözlerim
Bana ait olan ne var ise sen oldun
Nereye baksam seni görür, kimle konuşsam seni konuşurum
Günler seninle doğuyor, seninle batıyor
Seni düşünmekten akıl, saatleri kovalıyor
Bir bilsen kalbim saniyelerden daha hızlı atıyor
Mevsimlerden sonbahar, sessizlik caddelerde
Kümelenmiş bulutlar, başımın tam üstünde
Yasa bürünmüş ay da düşlerimin peşinde
Sen gibi yağmayacak, bu gecede yağmurlar... (su)
Yüreğimin en güzel yerinde
Bir güzelin adı yazılı...
Senden başkası nefes almasın diye
Orada kaç kişinin mezarı kazılı...
Gönlümün gülistanlık bahçesinde
Çağlayan sulara engel mi dağlar
Derin vadileri birbirine bağlar
Ereceği kıyıya yaklaştığında
Başını büke büke yatağında ağlar
Geçtiği yerleri tertemiz pak eyler
Yar durur karşımda en güzel haliyle
Sevda yelleri estirir ateşten yüreğime
Yağdırır rahmeti sağanak sağanak
Çoraklaşmış gönlümün bahçesine...
Efsunlu bakışına gizlemiş sırları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!