Hayallerimiz vardı binbir hevesle kurulan.
Sonra yalanlarla hiç acımadan bir bir yıkılan.
Başım düştü önüme seni böyle düşününce.
Kalbimi sızlatan bu enkazın bir çaresi var mı?
Avucumda bir keşke, bende kalmış gözleri
Bilmem nereye koysam tüm pişmanlıklarımı
Bilmem nereye sarsam bu sinir uçlarımı
Keşke sen tamamlasan hiç bitmemiş sözleri
Bir gam var kulağımda hüznü derinde olan
Bir güneş vurdu yüzüme, birde sen,
Bakamadığım ay parçası yüzünü görünce ben..
Bir hasretim kaldı sende, bir de ben,
O tutsağı olduğum gözlerinden..
Ellerimle kazıyorum mezarımı
cesedimi çıkartmak için
Silkelensin bu ölü toprağım
Biri görsün istiyorum
çırılçıplak kalan ruhumu
Görsün ve gözleriyle dokunsun
Bir pencere açtım kalbimden gök/yüzüne,
sonsuzluğa bağlandığım
bir umut oldu yıldızların her biri..
Her biri aşk..
Her biri sen..
vuslat işte her biri..
Nedir ki bir yirmi dördün
bir vaktinde
bu kuyuya itip düşüren beni.
Döndükçe sarsılabilir taşları
yoklayan ellerim ayaza kesmiş.
Şehrin ışıkları gibi
yanıp sönüyor yine hayallerim.
Dünyaya sönüp, sana yanıyor bak
Görüp de dokunamadığım manzarasın
sen benim aşk ufkumda
Bir kedi gibi camdan bakan güneş ısıtır
Kafamın içinde ölü sorular var!
Var olmanın eşiğinde kalmış,
bir fotoğraftan yansıyan geçmiş zaman külleri.
Doğru pozlanmış kader yolunda g/izlenmiş ayak izleri.
Sorular ölü, cevaplar kayıp...
İlk baharımda döküldü yapraklar
Ol deyince düştü bir bebek rahme
Öl deyince de ölür mü ki kalp ağrısı
El açsam açılır mı göklerin kapısı
Bahar'da düşmeyen cemre gibi
Annemin şüphesiz ve
sevgi dolu mavi nazarında aradım
kaybolan tebessümlerimi
Ki annemin baktığı yer cennetten düşerdi
Cennet olmak isterdi gözlerimin feri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!