Selim Mert Şiirleri - Şair Selim Mert

Sana sadece,
Ruhuma dokunman için izin veriyorum...
Çek elini elimden..
Kalbimden...

Kar düşünce
El ayak üşür...

Ahh..Yağmur yağmasa
Islanmasa sokaklar
Kuytular, köprüaltları
Soğuk olmasa hava
Hiç kar yağmasa
Çocuklar kovalamasa, taş atmasalar

Eğer beni seviyorsan;
bunu,
başkasına dokununca
daha iyi anlayacaksın..

Eğer seviyorsan! ...

Şiir;
kaf dağının ardında
masallar ülkesindeydi.

Bense,
can verilmemiştim

Oğlumun adı ortadoğu
Hiroşima kızımınki
Nerede yaşanıyorsa savaş
Ağlıyorsa çocuklar
Bilin ki benim babası
Göğe yükselen bir ahh

İşten çıkmış yorgun kızlar
Servis penceresinden: Donuk,
Manasız,sabit bakışlar
Başlarını yaslayıp cama
Uzak hayaller büyütürler
Akşam karanlığında

Toprakla külün farkı;
ateşte belli olur,
biri saklar
söndürür biri..

Küçük bir civcivim
Açtım gözlerimi hayata
Çıktığım yumurta kırık...

Küçük bir çocuğum
Hayat bir okul

Sen yokken yakaladığım kelebekten sözcükler
Seni görünce, kaçarken gökyüzüne rengarenkler...