İstanbul Kadıköy doğumluyum kadıköy İhsan sungur orta okulunda okudum liseyi Haydarpaşa endüstri meslek lisesi terkim bazı şartlar el vermedi okuyamadım sonrasında farklı sektörlerde çalıştım müzik ne uğraştım darbuka piano klarnet gibi enstrümanlar çaldım restoranlarda çalıştım belli bir süre yaklaşık 4 ay kadar kafe işletmeciliği yaptım sonrasında şehir değiştirmek zorunda kaldık işyerimi arkadaşıma devrettim halen şiir yazıyorum Bir yandan yazmaya çalıştığım halihazırda kitap gibi çalışmalarım var şiir yazmaya devam ediyorum yemekle aram çok ...
Olur ya belki bir gün seninle yeniden karşılaşırız ya bir otobüs terminalinde ya da bir tren garında çok zor değildi aslında yaşadığın şehre gelmek seni arayıp bulmak bana koskoca şehirde seni sesinden tanırdım ben
Gülüşünden değil belki ama acından tanırdım seni en çok en çok ben tanırdım ezberimdin Sen benim okuduğum kitap gibi dinlediğim o şarkılar gibi yazdığım şiirlerde anlattığım mısralar dizelerdin sen gökyüzüydün işte benim gökyüzüm tertemiz saf masmavi bir gökyüzü gözlerin yıldızlar kadar parlak sen sen işte benim yolumdun ezberlediğim gecenin karanlığında yolumu aydınlatan ışığım
Belki de gökyüzünde bir yıldız belki de radyoda dinlediğim çal onun şarkı Hasret şarkısı Sen benim baktığım her yerdesin ben seni gülüşünden değil belki ama ben seni gözyaşlarından acılarından tanırım...
Selim Güneş
Ağacın gölgesinde sen ve ben
yalnız ikimiz olmalıyız
ben senin titreyen ellerini sımsıkı sarmalıyım
haykırmalıyım tüm dünyaya seni ne kadar çok sevdiğimi
seni anlatmalıyız onlara siyah dalgalı saçların
Yasaksın Bana yasak gecelerime haramsın uzaksın ömrüm yaşama sebebim bilmiyorum çok tuhaf içimden sana koşup gelmek geliyor ama yapamıyorum olmuyor işte engeller var engeller aşamadığınız koskoca engeller kim bilir belki de Kader istemiyordur kavuşmamızı yasaksın bana bana yasak dokunamadım elini tutamadım sarılamadığım sen uzaksın bana olmayacak bir umudun peşindeyim belki de ya da amansız bir hastalık benimkisi belkide amansız bir sevda öyküsü
Selim Güneş
02.08.2023
Gülüşüne gözlerine
Bir çok şiir yazdımda
Söylesene göz bebeklerindeki hüzünü çektiğin acıları yaşanmışlıkları nasıl anlatayım söylesene suskunluğum gözlerimdeki yaşlar çaresizliğim çaresizliğim tercüman olur mu hislerine anlarmısın suskunluğumdan
Çok başkaydı aşk denen şey
kimileri vardı uzaktan sevdi
kimileri vardı gözleriyle
kimileri ise şiirlerle sevdi
şiirlerde yaşattı sevgisini aşkını
Sonbahar geliyor yine yapraklar dökülüyor yine içinde o çocuksu sevinç var yağmur yağacak ve ben yine o cam kenarına oturup senin gelişini bekleyeceğim baba ıslık çalıp el sallayışını elinde yine bir poşette iki ekmek bir de o siyah deri çantan
Ben seni küçük bir çocuk gibi sevinçten havalara uçacağım zıplayıp kapıya koşacağım kapının önünde bekleyeceğim anne bak babam geliyor diyeceğim babam geliyor merdivenleri koşarak inip eline koluna sarılacağım sanki seni yıllardır görmemiş gibi kim bilir içimde hala O cap canlı cıvıl cıvıl neşeli her şeyden habersiz masumca Gülen küçük çocuk vardır baba sen sokağımızdan yine geç yine gel elinde ekmek poşeti ile o deri çantanda olsun sen sokağımızdan yine geç baba ben cam kenarındayım seni bekliyorum küçük bir çocuk gibi
Selim Güneş
23.10.2023
Hep derdim kendi kendime neden olmuyor neden beni sevmedi acaba diye zaman zaman bir köşeye çekilip saatlerce kendi kendime konuştuğum olurdu o sessiz karanlık gecelerde hepsi soruyu sorardım acaba onun istediği gibi biri olursan gerçekten beni sever miydi böyle miydi aşk öyle miydi sevmek onun için her şeyi yapmak mıydı her fedakarlığı göze almak mı söyle sahi neydi sevmek şimdi bu üstümde yaşadığım hisler aşk mı sevmek mi yoksa sevgiden daha öte bir şey miydi sanki kölesi olmuştum esiri olmuştum onun bir dakika bile aklımdan hiç çıkmıyordu gecemde gündüzümde hep seni düşünür olmuştum oysa beni hiç sevmedi sahi neydi bu aşk mıydı yoksa umutsuz bir sevda mıydı belki de hayal kurdum kendi kendime olmayacağını bile bile
Ben küçük bir çocuğum benim kalbimde sevgiden merhametten iyilikten başka ne olabilir ki sana ne zararım vardı ben çocuktum elimde silah yoktu dilimde kötü söz yoktu
beni koskoca bir savaşın ortasında tek başıma koydular beni bombalarla silahlarla vurdular ben çocuktum sana ne zararım vardı beni vurdun öldürdün küçücük bir bedendim ben dilim suskun kulağım sağır olmuştu
ben çocuktum çocuk sana ne zararım vardı
beni canice katlettiniz ben ufacık bir çocuktum ben yalansız dolansız her şeyden habersiz masum bir çocuktum beni Beyaz kefene sarıp toprağın altına koydular
Ne güzelsin sen istanbul cıvıl cıvıl
martılarin sesleri vapurların düdükleri
denizin dalgaları Kızkulesi üsküdar
fenerbahçe moda sahili balıkçılar çarşısı
istavritler balıklar gece bağıran bozacılar
Şimdi söyle bana kaçıp her şeyden uzaklaşmakmı yoksa kalıp değmeyecek bir sevda uğruna savaşıp mücadele etmek mi gerek neyim ben gündüz müyüm gece miyim hangi savaşın askeriyim hangi sevdanın kurbanıyım kalbimden seni söküp atabilir miyim yapabilir miyim ki olmuyor işte yapamıyorum bir yanımda koskoca bir enkazsın içinde gizlediğin Bir Sevda kalemimin yazamadığı anlatamadı koca bir sevda bilemiyorum belki de umutsuz bir sevda işte dile gelmeyen şimdi söyle yüreğimde o kadar büyük bir sevda varken senden nasıl vazgeçeyim
Selim Güneş
20 11 2023
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!