Selim Gündüzalp Şiiri - Osman Erdoğmuş

SELİM GÜNDÜZALP
(Hüseyin Abimizin Aziz Hatırasına)

Çağımızın gönüllü muhabbet fedaisi,
Aşk ateşiyle gönlün yansın Selim Gündüzalp.
Kur’an’ın müdafisi, hakikatin gür sesi,
Hak yoluna girene cansın Selim Gündüzalp.

Cemiyetin her hali, senin ilgi alanın.
Karşındasın daim dedikodu, yalanın.
Küfür hastalığına düşüp, orda kalanın,
Damarlarında taze kansın Selim Gündüzalp.

Kiminin ağabeyi, kimisine paşasın.
Bazen köprü olursun, bazen elde maşasın.
İdealin var senin “Gençlerle Başbaşa”sın.
İlim, irfan yolunda şansın Selim Gündüzalp.

Hayat akıp gidiyor, deryada bir damla su.
“Ölüm Son Değildir” ki, kavuşmak var doğrusu.
Ne cennet sevdası var, ne cehennem korkusu,
Çift kapılı dünyada hansın Selim Gündüzalp.

Bilirsin kul yaklaşır, dua ile Allah’a.
Sadece O’ndan ister ermek için felaha.
Cennette komşu olmak ister Resulullah’a.
Ümmet seni rahmetle ansın Selim Gündüzalp.

Tatlı dilin çıkarır yılanı deliğinden.
Gülen yüzün daima insana verir güven.
Allah’a adanmışsın, büyük bir sofrasın sen.
Aç olan ekmeğini bansın Selim Gündüzalp.