Ne iyi ettinde hatırladın beni...
Bunalmış, kaybolmuştum derinliklerimde
Hoş bir gülümseme yayıldı yüzüme
Ve bir buğu gözlerime
Uzun zaman olmuştu
Gerçekten ihtiyacım vardı
Odayı darmadağın etmiş
Ve bir köşeye sinmiştim suçlu bir çocuk gibi
Yakın bir ses duymaya ihtiyacım vardı
Seni aradım, kapandı telefon
Oysa öylesine güzel başlamıştı ki her şey
İlk kez kampüste yürümüştük seninle
Ve ilk kez bambaşka hissetmiştim o gece
Yürürken ikimiz yıldızların altında sessizce
Ürkekti bakışların o zaman
Kelimeler artık daha bir azap
Sözler Talan edilmiş gözlerinde
Hepsi bitap düşmüş
Senin aşkının yellerinde
Aşk senin adından ibaret
Bir yolculuğa çıkmak istiyor gönlüm
Belkide uzun süre kaybolmak
Akma istiyor gözyaşlarım
Durmak bilmeyen seller gibi
Yolun sonuna gitmek istiyorum
Başlangıcı değilmi boş bir sayfa herşeyin,
Ufak bir sızı belki bir boşluk değilmi
Ardından gelen coşkuyu anlatan
Ve derin bir iç çekiş değilmi
İnsanı rahatlatan, anlatan...
Bir bekleyiş bir ömür süren
Öylesine bir gece vaktiydi
Soğuktu, öylesine acımasızdı
Gece ve ben sarılmış birbirimize
Öylesine ağlıyorduk... Umarsızca
Öyle çok benzliğimiz vardıki seninle
İşte bugün sondu
Son kez duydum sesini
Derin ve mahcup iki kelime
Özür dilerim
İşte bugün sondu
Hiç benim olmadın sen
Nede kendine aittin
Hiç senin olamadım ben
Nede kendime aittim
Yitik şehirlerde yaşadık biz sevdamızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!