Fidanlar,çiçekler yetiştirecekti,
Vatanına,milletine.
Ne ümitlerle yollara düşmüştü
Karadeniz'in sarp dağlarına.
Anasına,bacısına bakacaktı,
Kazanacağı üç,beş kuruşla.
Vatana,millete olan borcunu,
Ödeyecekti çalışarak canla başla.
Yatılı okumuştu pekçoğumuz gibi,
''Fidanlar yetiştireceğim yurdum için,
Bu uğurda isterseniz kefenimi biçin''derdi.
Bu hevesle yollara koyuldu yel gibi.
Adı Selim'di,soyadı Aksakal,
Adı gibi selim,soyadı gibi ak.
Kalleşçe pusuya düşürdüler,
Hayallerine set çektiler.
Çiçekler,gençler yetiştirecekti,
Kendi gibi mert.
Kalleşçe pusuya düşürdüler,
Sevdasına perde çektiler.
O'nun sevdasını,onun gibiler
Yaşatıyor şimdi.
Soyadı gibi ak,adı gibi selimdi,
Göğe yükselirken sanki bir melekti...
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 23:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretmen Okulunda beraber okuduğum gönüldaşım; görev yeri olan Artvin,Şavşat'ta 1980 öncesi aşırı sol gruplar tarafından şehit edilmiştir.Gönüldaşımın RUHU ŞAD OLSUN.
TÜM YORUMLAR (1)