Selika Şiiri - Yavuz Başak

ren...en fazla nemdir

uzat ellerini
bu kıyı gözlerinden geçmez
bu nehir kör etmez

sende kalanım var, ıslanmış bir satırım
son defa ırmağı çağırıyorum
yeni bir masal
yeni bir düş
yeni bir
bir...bir...
suskun kalan cümle...............................
habire dokunaklı giyiniyorsun
ren...şiirimdir
gelmeyeceğin
burdan avcılar geçer
yelesi toz olan
bir ok çıkar yalnızlığa
bir telefon çalar
korkarım kurtulursun

onlarda suya iner, susuzluk anne gibi.

dudağımızda yemin tutulur
o vurgun birde,
ölümü yok çocukların insanlar gibi
ve toprağı... suvarılmış bu selva

selika yaşarsa
yaşar anneler de
ren...en fazla nem-dir
kimbilir hangi avcı ağlar
bir-yer-ler-de