Yıl 1982
Aylardan haziran
Haziranın onbiri.
Saat yediyi sekiz geçiyor
O an,osaniye
Dünyanın en yüce
Mutluluğuna erişiyorum.
Tüm anaların tattığı
Bir mutluluk bu.
Bir bebem oluyor
Bir kızım...
Eşim yanımda
Bütün bir gecenin
Verdiği bitkinlikle
Ve baba olmanın,
Verdiği şaşkınlıkla
Adeta ağlamaklı sevinçinden.
Yanıma veriyorlar
Minik Selen'imi.
Ben,tüm ızdırabımı unutup
Yavrumu okşuyorum
Ve dua ediyorumTanrıya
Yaşatsın diye bu sevinci
Tüm kadınlara...
Kayıt Tarihi : 20.4.2004 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!