Yitik mavi bir şehir benimkisi
İkiye ayrılmış bir ruh
Ne tarafa baksam yalnızlık yarısı
Yitik mavi bir şehir benimkisi
Hiçbir şey saklamadan
Hiç yorulmadan,bıkmadan ve usanmadan
İşte yeni bir gece başlıyor.
Ay bulutların ardından yüzünü göstermeye uğraşıyor
Yalnızlık teccalları kol geziyor bomboş sokaklarda.
Sen,
Uyuyormusun bu güzel gecede
Teksen eğer düşün beni bir saniye
Bu gece yokuluğuna inat gülüyorum,
Mimli sarkılar dinleyip,
Yasak şiirler okuyorum
Eğleniyorum bu gece Yokluğuna inat...
Baş kaldırıyorum.
Bir sineği seviyorum.
Yalnızlığın son raddesindeyim
Ütopik hayallerle uğraşmıyorum
Özlüyorum...
Kim bilir nerdesin simdi
Evinde, yolda, arkadaşlarınla
Ama bensiz
Hızlı yaşıyorum bu hayatı
Cümleniz uykudayken daha
Güne başlıyorum
Güneş bile yüzünü göstermemişken
Ben sanki dağları aşıyorum
Uykumda hızlı benim
Tüm kainatı bir çift gözde gördüm ben
En güzel şarkıları tek bir sesten dinledim
Hayatın bütün çelişkilerini yaşadım
Bütün gizlerini teker,teker
Çözdüm ben!
Bir çift göze dadım ben hayatımı,
İçimde bir sancı var,
Büyük bir işkence
Yalnızlık saatlerinde
Söylemek zor
Belki biraz ayıp
Am imkansız değil
Biliyorum
Bir gün vazgeçeceksin
Gözlerime bakmaktan
Kapatıp gönül kapılarını
Beni karanlığa gömeceksin
Hiç tutmayacaksın elimi bir daha
Küflenmiş tabalar arasında yemek, yemek midir hayat?
Yada sabahtan akşama miskince uyumak mıdır?
Belki de umarsız ve umutsuzca
Aşık olmayı beklemektir
Ve sonra sevilmeyi…
Üst komşunun kusma sesleri arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!