Bir çıkmaz sokaktan kaçmayı umuyorum,
Kaçanların geri dönemediği sokaklar,
İçinde anlam bulamadığım sokaklar,
Dar geldi! Sadece kaçmayı umuyorum.
Elimdeki kalem dahi yoruldu çoktan,
Hani sahillerde minik bir taş olur ya,
Denizlerin vurup uzaklara attığı,
Bu hayatlar da böyledir, vurur zayıfa,
Sanki bir yaprak, rüzgarın fırlattığı.
Yok olmak mıdır? O yaprağı kurtaran,
O soğuk ve korkutucu sert bakışlar,
Yine korkudan ağlayan kör bakışlar,
İlk defa bir hastalık bulaştı bana,
Bulaştıranı bilinen hastalıklar.
Aşkın körelmiş zehri veremden beter,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!