YİTİK SEVDA
Dudakta tebessüm, gözlerde neşe!
Sen, içime akanı nerden bileceksin?
Çirkin yürekler, ruhlarda zulüm!
Sen, ne çektiğimi nerden bileceksin?
Sen bilmezsin derdi mi.
Bu kaçıncı uykulara yalvarış böyle
Gün pencereme vurmadan çık gel.
Yüreğim; Alev kayası Beşparmak yine
Bu gördüğün yürek sensiz olmuyor.
Kıbrıs bilir sen bilmezsin derdi mi.
DEMEDİM Mİ?
Demedim mi sen olmadan imkansız,
Demedi mi Tanrıdan az yasamdan çok,
Demedim mi ben ateşim sen pervane.
Gel söndür bu yangını demedi mi?
O’da ÜŞÜYOR MU ACABA?
Güneş doğuyor rüzgarlar şehrinde
Enlem boylamın insafına kalmış zaman
Sen daha çok bekleyeceksin
Güneşin doğuşunu
Burada işe gidiyor herkes
Önce sen gittin
Sonra zulüm geldi
Ve yaş düştü kirpiklerime
Cellatlar bayram etti
Sokaklar “hoş geldin” dedi yalnızlığıma
Azrail ensemin kökümde
Nenemi gömdük bugün
Dost, akraba, komşu amcalarım ve ben
Belediye arabasın da amcalarım
Biz arkada tekbirlerle
Ya babam nerde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!