Elif kimdir diye soruyor dostlar
Bazen çoğum bazen azımdır Elif
Hayatın çilesi yoruyor dostlar
Dertlerle baş eden azimdir Elif
Elif bir seraptır, gerçektir ama
Doldurup çileyi kanla içmişim
Sarhoşum, ne nedir bilemem Elif
Bir akrep misali senle geçmişim
Dün, sokar dizimden gelemem Elif
Yaralara inat diye tuz yedik
Yemyeşil geçiyor artık kışlarım
Gönül bahçesine çam doldu Elif
Demiştim yâr ama aktı yaşlarım
Gittin ya gönlüme gam doldu Elif
Terzi mi gözlerin, kefen mi biçer?
Gözyaşının aşikâr dertlerin sır olduğu
Aşıkların kahıra sürüldüğü yerdeyim
Yaşamanın işkence ölmenin zor olduğu
Canın her gün can verip dirildiği yerdeyim
Hayatı mahvedenin ilk gün gibi sevilip
Bu nasıl sevdadır, her gün, her saat
Ömrümle karnını doyurdun Elif
Kalmıştı geriye belki bir saat
Onu da tabaktan sıyırdın Elif
Hayatı kış ettin, hep gördüm ayaz
Çok oldu bir mektup yazmadım sana
Sanma ki aklımdan çıktın Elif'im
Hep hasret yaşattın kızmadım sana
Nefreti içimden söktün Elif'im
Ben hiçtim yollara çıktığım zaman
Evrenin ziyneti dermansa derde
Önüne dizerim, gülümse yeter...
Umudun gömüyse meçhul bir yerde
Dünyayı kazarım, gülümse yeter...
Felek alı koyar tutup da seni
Bakma öyle yüzüme, yaralarım kanıyor
Bir vefasız dünyamı yıktı geçti KaraLi
Ne zaman savaş açsam her seferde yeniyor
Kalbimi bedenimden söktü geçti Karali
Tam bir sene önceydi, O'nu ilk gördüğüm an
Elime sevdayı alıp, çöllerde
Leyla'sın, Mecnunca gezdiğim için
İnsanlar alaycı, adım dillerde
Fikrimi seninle bozduğum için
En büyük merakım dilinde gizli
Ne gözümde fer var ne dizde derman
Peşinde koşmaktan yoruldum Elif
Sözlerin olurdu katlime ferman
Kaç kere ölüp de dirildim Elif
Ferhat görse seni, bin dağ delerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!