Selçuk çocuk Şiiri - Metin Sanç

Üstünde çimenlerin
Zayıf,cılız bir çocuk
Tartıl amca dedi
Gözleri boncuk boncuk

Baktım tertemiz yüzü
Yeni açmış tomurcuk
Baskülden indim
Dedi elli kuruşçuk

İlk okuldayım deyip
Lafı biraz uzattık
Dedi annem çok hasta
Evi dükkanı sattık

Babam geçen yıl öldü
Annemin ömrü kısa
Kimsesiz kaldık birden
Belki ölür Mayısa

İçime zehir oldu
Onun gözündeki yaş
Donup kaldım acıdan
Bedenim sanki bir taş

Adım Selçuk dedi
Ağlamaklı bir sesle
Acısında kayboldum
Dağlandım kor ateşle

Benzi sarı çocuğu
Bıraktım,eve döndüm
O nu ve çilesini
Sarıp içime gömdüm

11.05.2006