Bir bakıştır aşk bazen,
Kalbe nakıştır.
Nefestir yalnız ruhları saran,
Hırçın denizi dizginleyen yoldaş.
Ateş düştüğü yeri yakar.
Dünya görmek istediğini görürken, vatan sağolsun diyenler sessizce şehidine ağlar...
Yıllarca bu ülkede terör estirenler, işin ucu kendilerine dokununca mazlum çığlıkları atar,
Sonra da ellerinde silahlar sokaklarda teröre lanet okurlar.
Madem ki diliniz ortak bir nokta arar,
“Taptaze baharın yağmurlarıyla hayat bulan gönül toprağım,
Suya kandığı gibi varlığına kandı sevgili...
Seninle birlikte hayat bulan kalbim
Çekerken nefesini içine, aktı ince ince gönlüme...
En kılcal damarlarım aşkla dahi dolarken,
En güzel seslenişleri dolayıp dilime,
Çocukluğumuzun en güzel yıllarına birbirimizi şahit yapıp,
Acı, tatlı geçen günleri beraber tüketip,
Aynı yer yatağında yatıp, uykumuzu fıkralara tutturduğumuz nice gece,
Düşlerimizi battaniye yapıyorduk üstümüze.
Çok yormayın kendinizi
Rabbine karşı nankör insan
Size karşı olmuş çok mu?
Vefası, saygısı ve dahi edebi yok
Tevazu nedir bilmemiş çok mu?
Güler yüz, sıcak bir tebessüm
Ne huzurlu bir mavidir o mavi
Gök mavi yer mavi
Dalga dalga umuttur,
Sarı sıcak kumlara öpücüğü.
Kaçıştır seni yoran ne varsa
Ve buluştur kendini,
Bizim derdimiz yok, derdimiz !
Ne kapımızda savaş,ne afet ,
Sağlık desen hiç akla gelmez,şükre ne hacet.
O,bunu dedi, bu,şunu dedi; dedikodu kıyamet.
Doğru sunulan nice yanlışın kurbanı nesiller,
Anlamsız adanmışlıkla hakikati yok sayıyorlar.
Tevhidden bir haber geçerken ömürleri,
Nefsini ilah edinmiş nicelerin peşine düşüyorlar.
Gurur ve kibirlerinden göremezlerken hakikati,
Anne kucağında ne düşünce ne anlayış
Azıkların en güzeli sonrası çocukluğun dünyasını kavrayış
Dünya dediğin an içinde algılayış
Daha fazlası üzerinde durulmaz kopar kayış
Gençlikle beraber taş yumuşak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!