Selcen Özbek Şiirleri - Şair Selcen Özbek

Mutlu ölüm var mıdır?
Ölen için var ama,
Geride kalan için;
Kocaman bir muamma.
Ben de ölsem
Gülerek

Çok yükledin sırtıma
Eşek miyim be kader?
Eşek bile yük çoksa
Olduğu yere çöker.

Keder, sıkıntı ve ben
Epeyce bir kaynaştık.
Akşamları buluşup
Sabah ettik, ağlaştık
Şimdi ayrılık vakti
Kahkahayla buluşcam.

Sen! ! !
Sen! ! !
Çevremsin bazen,
Kimi zaman da içimsin…
Canımın içi,
Dağarcığımda

Siyah beyaz devirden
Kalmış gibisin arkadaş
Bir ayna bul
Kendi
Kendine bak
Kur bağdaş

Rab
ya Rab
Cami yıkılınca hiç
Kalır mı mihrap?
Cilt buruşur, eskir de,
Tazecik kalır mı kalp?

Sessizliğe gömüldü taş bina,
Gece çöktü üstüne.
Sessizce içini döktü,
Taş sabrı göstermiş meğer.

Tırnağın battı diye
Üzülürsün, acır da.
Dünya batsa!
Acaba?
Umurunda mı?
Asla.

İyi ki girdin hayatıma ansızın
Gün geçtikçe bedenin de büyüdü
Bendeki anlamın da evladım
İyi ki varsın
Bu güzel duyguları
Büyüyünce umarım

Şu Hint'liler
Çiviler üstünde hani!
Nasıl batmıyor?
Bana herşey batıyor bu dünyadaki...