Kuralsız cümle gibiyim
tüm ögelerim savruk; tüm ögelerim avare...
Ne özne yükleme uygun ne yüklem özneye,
derme çatma bir anlama mahkum...
Ne tamlayan vazifesini yapabiliyor; ne tamlanan yarım bırakılmaktan kurtulabiliyor.
Tüm imlalar etrafa saçılmış birer çakıl taşı,
Biliyordu,nasibinde kırıntılardan ötesine yer yoktu.Doğduğundan beri kendini hayalkırıklıklarının en görkemlisine hazırlamıştı.Doğumu bir hayalkırıklığıydı zaten; bilinçaltının çok üstünde bir oyundu bu...Darbe çocuğuydu ve darbe çocuğunun kaderiydi kırgın hayallerle bilenmiş bir hayat Aslında artık çokta birşey beklemiyordu hayattan,bundan sonra o da kaderin önünde savrulan bir yapraktı Birşeylere meftun olmak ona haram kılınmıştı bu hayatta.Elindeki yaprağa çevirdi başını ve: Değil mi ki ömrün bir rüzgarlık; değil mi ki yazın, tutunduğun her dalda bir mevsimlik bir hükümranlık...bundan sonra kaderin kaderimdirdedi.Yerinden kalktı,yürüdü,yürüdü,yürüdü...
Hızla kapandı bu kapı da yüzüne
Öylece kalakalmadı orada
alışkın olmanın ironik tebessümü yayıldı dudaklarına
Kaçık sorular volta atar
Beynin deli kıvrımlarında
Kaçak cevaplarını arar
Dipsiz us uçurumlarında
Kimi cevaplar göz kırpar
Okunduğu gibi yazılan
Yazıldığı gibi okunan
Yazıldığı kadarıyla da yaşanılandır.
Kimileri altını çizer
Kimileri üstünü...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!