Nasıl el oldun Selanik.
İçimiz buruk seni terk ettik.
Bir asır anılar dinledik.
Toprağında kaldı ata göbek bağı.
Nasıl oldun birden yitik.
Seni İzmir gibi sevdik.
Nasıl ezanı caminde bitirdik.
Verdik vatana uzak ettik.
Nasıl gurbet oldun Selanik.
Hasretimiz ayrılığa yenik.
Seni ellerin önüne serdik.
Şimdi yanmaz camide gaz yağı.
Nasıl kaybettik yitirdik.
Savaşmadan kaybettik.
İçimizde haini bilemedik.
Şimdi keser el üzüm bağı.
Ah... Selanik, Vah... Selanik...
İçimiz buruk ezik.
Eksildi kolumuzda bilezik.
Kader attı ayrılık ağı.
Kayıt Tarihi : 9.11.2018 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/09/selanik-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!