Selamünaleyküm Şiiri - Ali Altınlı 2

Yandım deme ateşine har verip;
Sabır kahrın kardeşidir vesselam…
Kapımız çalınsa, dert geldim dese;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Yanağımda ordu kurmuş yaşıma;
Derdimle dertlenen arkadaşıma;
Zülfikar’a kurban olan başıma;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Derbeder halimin ıslanan gözü;
Susmaya tövbeli sabrımın sözü;
Gülmeyen bahtımın asılan yüzü;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Sensizken tipi boran bu şehir;
“Yetsin be” şerbeti içtiğim zehir;
Vuslat baharına konulan tehir;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Hayat sahnesine yorgun baktıran;
Güldüğün resmine dargın bırakan;
Ezelden ebede kırgın baktıran;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Yürek yanardağım yürek ocağım;
Her yanıma dolan köşe bucağım;
Yeniden doğduğum ana kucağım;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Hayal dehlizine düşen boşluğum;
İlk defa ayılmam son sarhoşluğum;
Bazen deliliğim bazen hoşluğum;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Aklımın ucunda gezinen silah;
Yetim geceleri büyüten sabah;
Yaşarken ölüme kıydığım nikâh;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Resmine değince parmak uçlarım;
Yanmayı öğrendi bak, avuçlarım;
Beni benden alan bütün suçlarım;
Selamünaleyküm, aleykümselam…

Yazları vurunca hasret kışları;
Uçmayı bırakmış sevda kuşları;
Yolumu bekleyen mezar taşları;
Selamünaleyküm, aleykümselam…