Selamunaleyküm. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Dün bende bir adam sandım selam verdim,
Trene bakar gibi baktı almadı selamımı
Sordum soruşturdum öğrendim nedenini,
Selamsız köyünde büyümüş öküz gibi yetişmiş,

Biz İstanbul’da doğduk yetiştik,
Babadan atadan Selam ile yüzleştik,
Tanımazdık ama sokaktan,
Her geçene SELAM derdik,

Ne olduysa göç ile başladı,
İstanbul'a adam olmayanlar dadandı,
Sonra siteler villalar plazalar,
Selam verecek ADAM kalmadı,

Yinede selam verelim dedikse'de
Öküzler sürüsüne bereket çoğaldı

Ahırdaydı saman yerdi dün
Medeni oldu ot yedi bugün,
SELAM almayı avamlık saydı,
Öküz oğlu öküz.

İşte bu yüzden bizde selamı bıraktık
Selam'da bize esenlik rüzgarı esmeyi bıraktı.