Gül dedim sevdiğime sevgisi yüreğime battı
Kuruyan dallara rağmen yeniden gül diktim gönül
Ağladığıma bakmadan tutup yüreğinden attı
Anladım ki yıllarca seni boşuna sıktım gönül
Değmeyen kalbe hediye ederiz seni kıymadan
Bir daha çıkma diye seni odaya tıktım gönül
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var