Bir gün gelir belki son bulur bu özlem,
Belki diner çektiğim amansız hasret,
Ne dersin;
Sensizliğin verdiği sessizlik yerini bırakır mı,
Senle dolu anlara ve günlere
Her zerrem seni hisseder mi doyuncaya dek;
bakma yüzüme öyle
bir buse ver de git
üzme canını böyle
bir hatıra koyda git
benim sitemime bakma sen
Kan kızıl bir renge bulanmışım,
Terkedilmiş köhne bir sandalmışım,
Yıllardır boşa yol almışım,
Bir hiç gibi yaşamışım…
Boş bir çerçeve bunca yaşadığım,
Bir romanın sayfaları idi bizim aşkımız…
En olmadık bir yerde başlayıp,
En olmadık bir yerde biten bir uzun öykü…
Sonbaharda sararıp,
İlkbaharda yeşeren bir haldeydi sevdamız…
Üstümüzden dağılmazdı bulutlar,
bu kahırlı satırların sahibi gelsin,
bıraktım artık onu kim severse sevsin,
beni bu hale koyana ne dersin,
alçak mı,zalim mi,bırak başkası yersin…
hatıralarımı kaldırmasın köşemde dursun,
Bunca eleme katlanmazdım
Eğer ki sen, olmasaydın
Sevdaya böyle borçlanmazdım
Eğer ki sen, olmasaydın.
Aşkını ruhuma esir eylemezdim,
Yaşarsın belki bir asır olsa da,
Yüzünde çizgiler belirsiz dursa da,
Bedenin bin telden vursa da,
Hayatla oynama yenilirsin nasılsa…
Elem ve kederi bir,bir arkana atsan da,
Adındır Beynimde Üç hece
Üç bilinmeyenli bir bilmece
Gözümden üçbeş yaş her gece
Sana doğru akar Prenses...
Yok böyle bir hastalık
Bir hayli zaman oldu seni görmeyeli,
Gözümde duman,duman tütüyorsun
Gülistandan kopardığım gülü vermeyeli,
Burnuma miski amber gibi kokuyorsun
Bir kolum yok gibi eline dokunmayalı,
gün olur son bulur çekilen çile
aşılmaz sanılan dağlar yol olur
bahtsız sandığın kaderin bile
kıvrak sazın beline tel olur
har gibi yakar doğmayan güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!