Ellerim kelepçeli gönlüm ayrı bedenden
Aç kapıyı gardiyan oğlum gelmiş görüşe
Yastığım taş yorganım yok ne gelir elden
Aç kapıyı gardiyan oğlum gelmiş görüşe
Gözlerim yolda yollarsa uzakta
Ağlayınca kıyamaz bakmaya doyamazdın
Nasıl da geçti yıllar hiç geçmez sanırdın
Niye üzdüm bilmem güvendiğim dağımdın
Elini öpsem ya; söylerdin ilk göz ağrındım
Mert kadınsın annem, bunca çileye dayandın.
Anlamaz mı, anlamazdan mı gelir cahiller
Tarih bilmez, kendin bilmez cahiller
Alışmıştı millet kula kul olmaya
Tanrı’ya kul olmayı neylesin cahiller.
Ülküm yükselmek, ileri gitmek değil mi?
Rüzgar gülü gibi dönüyor cahiller
Birdenbire gittin vedalaşmadan nereye böyle
Ayrılmayacaktık hani yalan mıydı söyle
Bakışların aklımda kızmanı bile özledim ki öyle
Allah’tan diledim oğul verdi biraz çekse sana şöyle
Mum ışığımdın karanlıkta, esti rüzgar kaldım çölde.
Her adımında voltamın bir ânı düşünürüm
Kâh gezeriz el ele sokakta, kâh gezeriz plajda
Oğlumla parktayız… bir salıncakta bir kaydırakta
Kollarında uyuyakalmışım televizyon karşısında
Bu Pazar evdeydik belki; haftaya hep dışarıda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!