Leylayı isteyedur, kul Leylayı Leyladan.
Leylayı isterim, Leylayı Mevladan.
Mevlayı istemem, Mevlayı leyladan.
Leyla ne güzeldir Hak tecelli edince.
Hakkı Leylada gör kul Leya gidince..
Cennet ne güzeldir Leyla ile girince..
Aşkın kül etti beni, dünya denen zindanda.
Sığmaz canım bedene, yanar döner dururum.
Volta atar kulların, çarşılarda pazarda.
Ben secdede alnımı duvarlarlara vururum.
Zindandayım ey Sultan, berat eyle sen beni.
Sevgide neden olmaz nedensiz dir sevmek.
Sevgide neden varsa eğer, sevdiğini değil sevdiği nedenleri sevmiş olur insan.
Nedenler çoğalınca çoğalıp, azalınca azalmaz, nedenler tükendiğinde yok olmaz sevgi.
Sevgi görsel değildir ne zenginlik, ne güzellik, ne tatlı söz, ne bir bakış, ne bir gülüş sebep olmaz sevgiye.
O olmasa da yanında, o hep yanındaymış gibi taşımaktır yüreğinde.
Ona dokunurken değil onu düşünürken mutlu olmaktır sevgi.
Burası Dünya denen Alem
Biraz Sevinç Biraz Elem
Kaderimi Yazan Kalem
Ol Demişse Ben Olurum..
Zevk Sefa Sizin olsun
Sevdim seni, sevdim seni, başka bir aşk bilmiyorum.
her ne yana dönsem yüzüm, senden başka görmüyorum.
Günüm sensin gecem sensin, her sözümde hecem sensin.
Kullar seni sorar bilmez, ben senim sende bensin.
Gün batarken hasretimsin, her seherde vuslatım sın.
Aşk âşıkla doğar ve âşıkla büyür, yaşadıkça olgunlaşır Aşkı.
Gördüğü ilk güzele bakarda benim aşkım bu olmalı der, âşık onda görür ilk aşkı.
Sonra hatalar ve kusurlarla birlikte, kaybolur gözden aşkı …
Daha güzeli belirir gözlerinde Birden, ‘’hayır.! o değil benim aşkım bu olmalı’’ der âşık.
Umut dolu Hayran bakışların arasında o da yok olur gözden yavaşça.
Bir anda daha güzeli belirir gözlerinin önünde, Heyecan la çarpar kalbi, her şeyden vazgeçer bir anda, ‘’işte benim aşkım bu olmalı hem çok güzel hem de kusursuz’’ der bir umutla,’’ aydınlatıyor tüm dünyamı güneş gibi adeta. ‘’….. Ama..!
Gönül mü dür Ey Yunus, Hak Nazarı Görmeyen.
O Yetmiş Bir Millete, Kılıç Çalmadık mı Biz?
Er Eteği Dersinde, Er mi dir Etek Giyen.
Hak Nazarı Kuran dır, Daha Bilmediniz mi Siz?
Deli..! diyorlar bana, Nuh ‘a da demişlerdi. Dağların arasında inşa etti bir Gemi.
İsyan ediyordu O, putlara, Krallara. Kula kulluk etmeyin, diyordu insanlara.
Boşaldı çanak, çanak, Gökyüzünden Yağmurlar. Saltanatı yok etti, balçıklar ve çamurlar.
Hain..! Diyorlar Ona, genç bir yiğit İbrahim. Siyah baltasıyla devirdi İlahları.
On binlerce insanlık döküldü sokaklara. Hürriyet sancağıydı attılar Ateşlere.
Sattım Düşlerimi Allah’a Borcum Vardı..
Yüreğimde Çırpınan Bir Güvercin Vardı..
Dünya Denen Aleme Döndüm bu gün Sırtımı..
Geride Kalan, Bir Gülüşün vardı..
Sonra, Birde Sensiz Ölüşüm Vardı..
Cevher arar dururlar, hergün beni kazarlar.
Altın versen sevinir, öğüt versen kızarlar.
Elmas versen unuturda, kuruş alsan yazarlar.
Dost yok Allahtan gayrı, kula yarenlik etmem.
Dost görünür gelir, düşmanına kızarda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!