Ve gece oldu.
Yıldızlar en güzel bu vakitte parlar.
Şehir ışıklarının en az olduğu anda.
Hava karanlık, yokluğundaki ben gibi.
Her taraf sessiz, dilim gibi lal olmuş.
Kalbimde bir sevinç var.
Birazdan yıldızımızı izlemeyeceğim.
Sanki seni göreceğim, içim kıpır kıpır.
Haydi sevgili!
Duy sesimi, kaldır başını.
Usulca pencerene yaklaş, çek perdeyi.
Bak selam veriyor yıldızımız.
Durma, gülümse.
Aşuk ile Maşuk gibiyiz.
Kimsenin bilmediği dil biliriz.
Kavuşmaya ne gerek.
Kapa gözleri, gel yanıma.
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
22 EKİM 2017 PAZAR
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/17/selam-veriyor-yildizimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!